Tekst Kuratorski

Cykl „ZIELONY FERMENT”

Wystawa „SPLĄTANIA” / „ENTANGLEMENTS” + warsztaty

Z udziałem wyjątkowych artystek, dizajnerek i architektek, z którymi Ferment pozostaje w bliskiej relacji- pojawią się prace z naszej kolekcji, ujawnimy projekty w procesie- obiekty i interwencje, które niebawem zadomowią się w Fermencie.

W wystawie biorą udział artystki i architektki związane z Fermentem:
Agnieszka Brzeżańska, Natalia Budnik, Julia Ciunowicz, Małgorzata Gurowska, Katarzyna Korzeniecka, Diana Lelonek, Magdalena Pietryszyn, Gabriela Piwar, Katarzyna Przezwańska

Kuratorka: Dagna Jakubowska


Wystawa jest punktem wyjścia i inspiracją dla warsztatów i spotkań- będzie pączkować, rozrastać się o prace stworzone przez dzieci i sąsiadów wspólnie z artystkami. Ferment na kilka tygodni zamieni się w artystyczne laboratorium badawcze – wokół powiązań międzygatunkowych i splątań ludzkiej i różnorodnej naturalnej nie-ludzkiej inteligencji, klimatu oraz miasta-organizmu zamieszkiwanego przez konstelacje mikroorganizmów, roślin, zwierząt i ludzi.

Zanurzymy się w różnorodności, ale przede wszystkim będziemy eksplorować to, co wspólne w odpowiedzi na kryzys antropocenu. Powstanie wystawa, która połączy wątki, odkrycia, wiedzę o powiązaniach ludzkiej i nie-ludzkiej inteligencji.


(…) jako inspiracją chętnie podzielę się swoją fascynacją książką, którą wzięłam na wakacje trochę przypadkowo, która mi teraz towarzyszy podczas pracy nad koncepcją warsztatów i wystawą, a z której cytaty doskonale rezonują z koncepcją wystawy i które z pewnością powrócą w tekście o projekcie.
To „Ways of Being” James’a Bridle’a, pisarza i artysty.
 
„(…) One way to change the nature of these relationships, then, is to change the way we think about intelligence: what it is, how it acts on the world, and who possesses it. Beyond the narrow framing put forward by both technology companies and the doctrine of human uniqueness (the idea that, among all beings, human intelligence is singular and pre-eminent) exists a whole realm of other ways of thinking and doing intelligence (…) to look beyond the horizon of our own selves and our own creations to glimpse another kind, or many different kinds, of intelligence, which have been there, right in front of us, the whole time- and in many cases have preceded us. In doing so, we might change the way we think about the world, and thus chart a path towards a future which is less extractive, destructive and unequal, and more just, kind and regenerative.”
 
“(…)This idea of forming new relationships with non-human intelligence is the central theme(…). It emanates from a wider and deeper dawning: the increasingly evident and pressing reality of our utter entanglement with the more-than-human world. It is the full meaning of that phrase, and its repercussions for ourselves, our technologies and our relationships with everything and everyone with whom we share the planet. (…) Such an undertaking is both urgent and fascinating. If we are to address the wholesale despoliation of the planet, and our growing helplessness in the face of vast computational power, then we must find ways to reconcile our technological prowess and sense of human uniqueness with an earthy sensibility and an attentiveness to the interconnectedness of all things.(…)”


„(…) Jednym ze sposobów zmiany charakteru tych relacji jest zatem zmiana naszego sposobu myślenia o inteligencji: czym ona jest, jak oddziałuje na świat i kto ją posiada. Poza wąskimi ramami narzuconymi zarówno przez firmy technologiczne, jak i doktrynę wyjątkowości człowieka (ideę, że spośród wszystkich istot ludzka inteligencja jest wyjątkowa i nadrzędna) istnieje cała gama innych sposobów myślenia i działania w zakresie inteligencji (...) pozwalających spojrzeć poza horyzont nas samych i naszych własnych dzieł, aby dostrzec inny rodzaj lub wiele różnych rodzajów inteligencji, które istniały tuż przed nami przez cały czas – i w wielu przypadkach poprzedzały nas. W ten sposób możemy zmienić sposób, w jaki myślimy o świecie, i tym samym wytyczyć ścieżkę ku przyszłości, która będzie mniej eksploatacyjna, destrukcyjna i nierówna, a bardziej sprawiedliwa, życzliwa i regeneracyjna”.


„(…) Ta idea nawiązywania nowych relacji z inteligencją nie-ludzką jest głównym tematem (…). Wynika ona z szerszego i głębszego zrozumienia: coraz bardziej oczywistej i palącej rzeczywistości naszego całkowitego uwikłania w świat ponadludzki. Jest to pełne znaczenie tego wyrażenia i jego konsekwencje dla nas samych, naszych technologii i naszych relacji ze wszystkim i wszystkimi, z którymi dzielimy planetę. (…) Takie przedsięwzięcie jest zarówno pilne, jak i fascynujące. Jeśli mamy zająć się problemem masowego niszczenia planety i naszej rosnącej bezradności w obliczu ogromnej mocy obliczeniowej, musimy znaleźć sposoby na pogodzenie naszych osiągnięć technologicznych i poczucia wyjątkowości człowieka z ziemską wrażliwością i świadomością wzajemnych powiązań wszystkich rzeczy. (…)”











 

​